NUMUTKEUN kuring, saenggeus macaan buku sajarah Islam, jelas yen suksesi pemilihan pamingpin umat Islam teu jentre. Dina sajarah disebatkeun yen mimitina kaum Muhajirin jeung Anshar milih Abu Bakar ku cara musawarah. Umar nu ngamimitian bai'at ka Abu Bakar waktu keur di Saqifah; harita teh kulawarga Nabi keur ngurus layon Kangjeng Nabi jeung teu icikibung dina eta pamilihan pamingpin. Tuluy bae saenggeus guntreng jeung nu aya di Saqifah, Umar nu ngamimitian ngabaiat Abu Bakar. Malihan mah Umar dijantenkeun panasehat Abu Bakar salami ngajabat janten khalifah teh.
Waktu Abu Bakar rek maot, manehna wasiat yen nu kudu janten khalifah teh Umar bin Khaththab. Saterasna, basa Umar rek maot manehna netepkeun aya genep urang nu kudu janten dewan formatur kanggo nu milih khalifah katilu teh. Tah Andurrahman bin Auf, nu janten pupuhu eta dewan formatur, nangtukeun yen dua jalma nu bakal dipilih teh: Imam Ali bin Abi Thalib sareng Utsman bin Affan. Ka Imam Ali naros, “mun Andika jadi khalifah naha rek ngilu sunah dua syekh (Abu Bakar sareng Umar) saacanna?” Ku Imam Ali diwaler, “moal, kuring mah rek ijtihad sorangan.”
Ibnu Auf teras naros ka Utsman ku patarosan nu sarua. Jawabna teh rek tumut ka sunah Abu Bakar sareng Umar. Tuluy we ditetepkeun yen Utsman janten khalifah. Teras saenggeus Usman maot, urang Islam Madinah yen gempungan keur nangtukeun khalifah Islam. Urang Madinah kompak yen nu kedah janten khalifah teh Imam Ali. Maranehna nyebatkeun ka unggulan Imam Ali sareng numutkeun para sahabat yen Imam Ali kantos disebatkeun waktos di Ghadir Khum yen Anjeuna nu diangkat janten washi sareng pamingpin Islam gentos Kangjeng Nabi. Riwayat eta diguar deui ku maranehna. Mimitina mah embungeun Imam Ali teh. Ngan kusabab euweuh deui, ahirna Anjeuna kersa. Teras bae dibaiat Imam Ali ku urang Islam Madinah. Nu ngamimitian ngabaiat teh Zubair bin Awwam teras Thalhah tuluy nu sejenna.
Mun diilikan mah dina eta runtuyan carios, yen Umat Islam teu gaduh ketetapan khusus dina pamilihan khalifah. Abu Bakar dipilih sacara musyawarah. Umar ditangtukeun ku wasiat Abu Bakar (jigana mah balas budi). Usman make cara dewan formatur. Tuluy Imam Ali dipilih sacara aklamasi.
Saatos Imam Ali ngantunkeun, umat Islam kabagi dua. Nu hiji netepkeun yen Imam Hasan (putu Kangjeng Nabi) nu neraskeun janten khalifah; aya oge nu nganggap Muawiyah ditetepkeun janten khalifah (saatos tahkim Palagan Shiffin) nu satersana mah Kulawarga Muawiyah nu janten pamingpin Islam. Dina nangtukeun kapamingpinan teh maranehna henteu ngarujuk ka nu opat khalifah rasydin. Kapamingpinan Islam teh ku Kulawarga Muawiyah mah diturunkeun ka anak incu.
Jelas dina sajarah pulitik Islam sabada Nabi pupus henteu aya katangtuan nu jelas perkawis netepkeun pamingpin Islam. Padahal mah urusan kapamingpinan Islam teh penting pisan keur nanjeurkeun Islam. Mun enya Islam leres gaduh konsep universal, naha dina nangtukeun pamingpin Islam versi Sunni (khalifah) teu aya katangtuan nu jelas. Ieu oge nu janten patarosan Thaha Husen, mantri pendidikan Mesir.
Kapamingpinan Islam mah numutkeun simkuring kedah ditetepkeun ku Allah sareng Rasulullah saw. Allah nu nangtukeun yen saha nu kudu janten Rasul sareng Nabi. Kangjeng Nabi Muhammad saw ditangtukeun janten Nabi akhir zaman nu hartina teu aya deui Nabi. Kusabab Nabi teh aya deui, janten nu mingpin atawa nu gaduh “otoritas” dina Islam teh kedah aya dugi akhir zaman kusabab manusa kedah aya nu ngbimbing. Tangtos jalma nu dipasihan “otoritas” teh moal jalma samanea.
Tah, urang Islam mah Syiah ngarujuk kana hadis sareng
riwayat anu mutawatir jeung
soheh, nyebatkeun yen Imam Ali sareng sawelas katurunan ti Sayidah Fathimah nu
pasihan wewenang (otoritas) janten khalifah sabada Rasulullah saw. Kangjeng
Nabi nyalira nu netepkeun Imam Ali dugi Imam Mahdi Al-Muntazhar sebagai
khalifah Islam. Janten numutkeun urang Syiah mah eces yen khlifah ditangtukeun
ngangge nash atawa dalil ti
Rasulullah saw. Cobi geura aos buku kenging Ali Umar Al-Habsyi judulna DUA
PUSAKA NABI (diterbikeun ku Zahra jeung Ilya Jakarta) atanapi buku DIALOG
SUNNAH SYIAH; surat menyurat antara: Asy-Syaikh Salim
Al-Bisyri Al-Maliki [Rektor Al-Azhar, Mesir] & As-Sayyid Syarafuddin
Al-Musawi Al-‘Amili [Ulama besar Syiah] anu diterbitkeun ku Mizan Bandung. *** (ahmad
sahidin)